Door: Wilma de Kievit
Triple Autumn Concert
Zaterdag 25 oktober gaf Phil Good haar Triple Autumn Concert, of te wel het
herfstconcert in samenwerking met muziekvereniging Da Capo uit Heinenoord en
Oefening Baart Kunst (OBK) uit Pernis.
Phil Good
Phil Good beet onder leiding van Jos den Boer het spits af en opende het concert
met Where Eagels Soar. Dit stuk is een concert-ouverture die de Amerikaanse staat
Maine uitbeeldt. De Nederlandse vertaling is “Waar Adelaars Zich Verheffen” of
“Waar Adelaars zijn”, waarbij de titel een beeld oproept van de grote, open
luchtruimtes die geschikt zijn voor adelaars.
Daarna werd het muziekstuk Forces of the Sea gespeeld. Dit is geschreven ter
gelegenheid van de 65 e herdenking van de Watersnoodramp uit 1953. Onmiskenbaar
in dit werk is de kracht van de zee die de ramp veroorzaakte, maar ook de kracht van
verbondenheid bij het herdenken van de slachtoffers, de veerkracht van de mensen
om verder te leven en tot slot de aantrekkingskracht die de zee heeft op toeristen,
watersporters en natuurliefhebbers. Forces of the Sea is een muzikaal monument
voor alle slachtoffers, maar straalt ook hoop uit voor de toekomst. Zeker met de
begeleidende beelden is dit een enorm indrukwekkend stuk om te aanschouwen en
zeer zeker ook om te spelen.
Da Capo
Na een korte pauze was het de eer aan Da Capo onder leiding van de ons bekende
Rens van Leeuwen. Zij speelden een aantal delen uit Suite Gotique. De
Nederlandse vertaling van “Suite Gothique” is Gotische Suite, een beroemd orgelstuk
van de Franse componist Léon Boëllmann.
Vervolgens een prachtige compilatie van The Greatest Snowman en het altijd
prachtige Phantom of the Opera.
OBK
Als laatste trad OBK uit Pernis op. Het viel mij op dat dit een klein en relatief jong
orkest is. Maar wat een geluid kwam er uit! Zij speelden onder andere Sunset
Boulevard en Oregon. Het muziekstuk Oregon gebruikt het orkest om de sfeer van
een treinreis door Oregon op te roepen, met elementen als indianen, cowboys en de
“sound” van een stoomlocomotief. De compositie bevat langzame en snelle delen,
waarbij de snelle delen de stoomtrein imiteren. Ook worden typische “western”-ritmes
gebruikt.
Maar ook Ain’t that a Kick in the Head, een muziekstuk dat een vrolijke, swingende
jazz-popsong is dat een feestelijk en opgewekt gevoel oproept, werd prachtig ten
gehore gebracht. Ain’t that a Kick in the Head draagt bij aan de betekenis van de titel
en de songtekst, omdat het een “fanfare” creëert voor de vreugde en verrassing van
de liefde.
Nazit
Na het triple optreden was er een gezellige nazit in de foyer waar het licht eigenlijk
net íets lang aan was blijven staan.
